Het wonderbaarlijke verhaal van Pippa Poezenoortjes, voor zes jaar en ouder, verscheen bij Clavis.

 

Pippa leeft met haar ouders op een woonboot. Mama is voortdurend aan het werk om de boot leuker te maken en ze heeft geen tijd om met Pippa naar de kermis te gaan. Als Pippa maar blijft zeuren, zegt mama iets waardoor Pippa plotseling haar oren verliest: haar zachte, bijzondere poezenoortjes... Volgens de melkboer heeft een meeuw ze meegenomen.

Pippa pakt haar fiets en wat koekjes voor onderweg en gaat de meeuw achterna. Tijdens haar zoektocht ontmoet ze een paar heel bijzondere mensen. Die bezorgen haar niet alleen een ongelooflijk avontuur, maar maken haar ook erg wijs.

 In Januari 2016 is ´Pippa´ verschenen in het Duits. Pippa Katzenöhrchen...

 

  •  Grappig, vlot geschreven , een heerlijk voorleesboek. Het boek verrast je en eindigt steeds anders dan je denkt. Met schattige illustraties van Eline van Lindenhuizen. (Juf Sanne)

 

  • Net als in haar debuut De bokkenbrigade speelt het belang van dieren een grote maar niet overheersende rol in dit boek. Maar het gaat ook om de mens en hoe je kunt leren en groeien van bepaalde situaties waarin je terecht komt. Dat klinkt zwaar maar dat is het boek totaal niet. Het is een heerlijk doldwaas, humoristisch en fantasievol verhaal dat ik met enorm veel plezier gelezen heb. (Leestafel)

 

  • Een heerlijk leesboek, dat leest als een sprookje, in vlot taalgebruik. De opbouw is goed overdacht, waarbij het verhaal in elk hoofdstuk een onvoorspelbare wending neemt naar de climax toe. Door alle belevenissen verandert Pippa van een kattig haantje-devoorste in een lief hulpvaardig meisje. En dat is tegelijkertijd ook de positieve boodschap van de auteur: stap voor stap wordt iedereen meer zichzelf. De zwart-witillustraties zijn zacht en vriendelijk, en onderstrepen de sfeer van het verhaal. Een fantasierijk voorleesboek voor kinderen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar. (J.W. Hakvoort voor Biblion) 

<<´Het varken stond één ogenblik verdwaasd op de rode loper. Het keek naar links en naar rechts en knipperde met haar vriendelijke kleine oogjes. Maar toen iemand – papa? – het een klap op haar ronde achterste gaf, begon het te hollen. Op haar teentjes rende het over de rode loper, zo de feestelijke hal binnen. Onmiddellijk barstte daar een enorm tumult los. Bijna alle sjieke dames maar ook heel wat heren vluchtten gillend en schreeuwend weg. Een heel legertje politiemannen probeerde het varken te pakken, maar het arme beest was in paniek. Het vloog nerveus van de ene kant naar de andere. Het dier was blijkbaar pas geverfd, want overal waar het mensen of meubels raakte, liet het kleurige vlekken achter...´>>